Jeżeli już zdecydowaliśmy się na budowę domu jednorodzinnego i chcemy by był to dom drewniany zbudowany z bali to dobrze jest zapoznać się z różnymi technikami budowy takowych budynków. Zasadnicza różnica przy powstawaniu domów z bali polega na tym w oparciu o jakiego typu ściany tworzona jest konstrukcja. Można wyróżnić dwie podstawowe techniki, które są podstawą domów z bali. Pierwsza z nich to domy z bali oparte na ścianach wieńcowych. Technika ta opiera się na doświadczeniach wielu mistrzów ciesielstwa. Jej głównym założenie jest oparcie się na popularnych motywach ludowych. Ściany w tej technice budowane są prawie zawsze z połowizn, płazów, bali, brewion, dybli lub belek. Materiały te są obrabiane mechanicznie lub ręcznie w zależności od konieczności. Następnie przygotowane materiału są układane w wieńce poziome, które łączy się w narożach na zasadzie złączy ciesielskich.
W ramach techniki stawiania domów z bali w oparciu o ściany wieńcowe można wyróżnić kilka kategorii ścian:
Obrabiane ręcznie:
- Ściana wieńcowa słowiańska z ostatkami- Jest to często stosowana technika polegająca na złączu węgłowym z ostatkami na jaskółczy ogon czy też obłap. Kolejne bale łączone są na tyble..
- Ściana wieńcowa słowiańska bez ostatków- Podobnie jak pierwsza z tego typu ścian tak i ta technika swoje zastosowanie znajduje głównie w budynkach mieszkalnych. Złącze węgłowe wykonywane jest bez ostatków. Pozostałe elementy pozostają bez zmian..
- Ściana wieńcowa podhalańska. Złącze węgłowe w tym wypadku tworzone jest z ostatkami na zakładkę. Łączenia kolejnych elementów tworzą wzór na tak zwane obce pióro pojedyncze lub podwójne. Jako wypełnienie stosuje się wełną mineralną.
- Ściana wieńcowa zrębowa – wykonana z bali okrągłych. Złącze węgłowe są zakończone ostatkami na wręby. Wszystkie bale są okorowane i obrabiane ręcznie. Jako uszczelnienie stosuje się wełnę mineralną lub ewentualnie filc. Pojedyncze bale łączone są na tyble.
Jak widać sama decyzja o budowie domu z drewna to dopiero początek wyborów.
